یک روز شهید را دیدم که اسلحه به دست گرفته و با نگرانی قدم میزند و میگوید: «چون ساواک به منزل آقا هجوم برده، بروم چند تا از این ساواکیها را بزنم که سید را اذیت نکنند!»
من اصلاً تمایلی به سربازی رفتن نداشتم، بلکه حتی به دلایل مختلف از آن گریزان بودم و مانده بودم چه بکنم. استخاره کردم خیلی خوب آمد و ترک آن خیلی بد.
وی که در سال 1307 در مشهد به دنیا آمد،از سال 1323 به سرودن شعر پرداخت و بر اثر تشویق و راهنماییهای استاد مدرسهاش اشتیاق بیشتری به شعر پیدا کرد و متخلص به م - امید بود
یکی از خاطراتی که رهبر معظم انقلاب برایم تعریف کردند، این بود که بارها پدرم را در کوچه و خیابان دیده بودند و بعد از سلام و احوالپرسی متوجه شده بودند که در دست او زنبیلی پر از مهمات و اسلحه است و او با خونسردی کامل آنها را با خود جابهجا میکرد.
مقام معظم رهبری در دوران دفاع مقدس با لباس ساده سربازی، بسیجیوار بین رزمندگان حضور مییافتند؛ ایشان که ما را امروز به همت مضاعف و تلاش بیشتر فرا میخوانند خود نیز برای امام(ره) اینگونه بودند؛ همت مضاعف در سیره تبعیت از امام و تلاش مضاعف در امور جبههها.
آیت الله سید جواد خامنه ای در کمال زهد و پرهیزگاری زیست و پس از عمری طولانی و پربار سرانجام در 93 سالگی در 15 تیر 1365 از دنیا رفت و در توحید خانه مرقد امام رضا (ع) به خاک سپرده شد.
آیتالله سید هاشم نجفآبادی پدربزرگ آیتالله خامنهای علاوه بر مقام علمی، عرفانی، زهد و تقوا در تحولات سیاسی – اجتماعی مشهد حضوری فعال داشت. از آن جمله حضور در قیام مسجد گوهرشاد است.
رضاشاه پس از اطلاع از اقدام علما دستور دستگیری آنها را صادر کرد و پس از قتل عام خونین مردم در مسجد گوهرشاد نظمیه مشهد به سرعت علمای فوقالذکر را دستگیر کرد.
ماجرای اطلاع من از کودتایی که در پایگاه شهید نوژه قرار بود اتفاق بیفتد، به این شکل بود که حدود اذان صبح، دیدم که درب منزل ما را میزنند، رفتم دیدم آقای مقدم است او گفت: یک ارتشی آمده و میگوید با شما یک کار واجب دارد.
مردم بیرون بیمارستان صف کشیده بودند برای اهدای خون رادیو هم اعلام کرده بود جراحت به قلب آقا رسیده، عدهای توی محوطه جلوی اورژانس ایستاده بودند و میگفتند میخواهیم "قلبمان" را بدهیم.
ساعت 7 صبح 14 خرداد زنگ اخبار بوی مرگ می داد : «انا لله و انا علیه راجعون روح بلند پیشوای مسلمانان و رهبر آزادگان جهان ، حضرت امام خمینی به ملکوت اعلا پیوست ...»ساعت 3 بعد از ظهر 14 خرداد 1368 و در حالی که ساعاتی از رحلت امام گذشته بود ، تمامی اعضای خبرگان در یک جلسه فوق العاده خود را به تهران رسانده و برای تعیین رهبر بعدی وارد شور شدند